همایش بزرگ شیرخوارگان حسینی + فیلم

تصویر و تدوین: مجتبی قره باغی
پلاتو و مصاحبه: نوید قانع

آرزو

این فیلم کوتاه رو سر ساخت یه فیلم کوتاه دیگه برای دست گرمی ساختیم ;) - آرزوم بوده و هست که ای کاش در زمان شهید آوینی می بودم و در کنارش کار می کردم - "این فیلم مثلا یک فیلم غیر واقعیست!!!! "

ای کاش در زمان شهید آوینی می بودم و در کنارش کار می کردم

ای کاش در زمان شهید آوینی می بودم و در کنارش کار می کردم

ای کاش در زمان شهید آوینی می بودم و در کنارش کار می کردم

ساکن طبقه وسط + فیلم

شهاب حسینی با فیلمی متفاوت در سینمای ایران

ساکن طبقه | وسط |

محرم نیامده، ما به محرم رسیده ایم

این است آن مهمانی؟
اکنون که به دقت به عاشورا می نگرم، زمان را در زمان تنیده می یابم. من در زمان می گذرم یا زمان بر من؟ محرم آمده است یا من به محرم رسیده ام؟ حالا انسان می فهمد که اساس تمام  امور باور است، و من بر این باورم که محرم نیامده است بلکه من به محرم رسیده ام.

کاری از : مجتبی قره باغی

فایل صوتی متن بالا با تقلید از صدای مولانا شهید سید مرتضی آوینی

گلایه‌های محسن چاووشی از مهمان کشی تهرانی‌ها در آخرین آلبومش

یادداشت از: میلاد جلیل زاده/

در "پاروی بی قایق" می‌شود خود چاووشی را دید، یعنی همان مارکوپولوی موسیقی ایران، کسی که در چندین و چند شهر این کشور زندگی کرده و روزگار سختی را داشته است

آلفرد هیچکاک حدود صد فیلم سینمایی ساخت که تقریباً سناریوی هیچکدامشان را هم خودش ننوشته بود، ‌اما او را یک فیلم ساز مولف می‌دانند. انتخاب ایده‌ها و نظارت بر بازنویسی هر فیلمنامه به علاوه شیوه‌ی اجرا و کارگردانی هیچکاک باعث شده بود، با اینکه او سناریوها را خودش نمی‌نوشت، از نظر همه یک فیلمساز مولف باشد.

البته تعداد فیلم‌نامه‌هایی که تا به حال توسط خود کارگردان‌ها نوشته شده، خیلی بیشتر از ترانه‌هایی است که خواننده‌ها خودشان سروده‌اند، ‌اما هستند خواننده‌هایی که در ترانه سرایی هم دستی بر آتش دارند و محسن چاووشی جزو همین گروه است.

یک خواننده‌ی آشنا با فن ترانه سرایی حتی اگر متن تمام کارها را خودش قلمی نکند، لااقل اشراف او بر این حوزه آنقدر هست که ترانه‌هایش را طبق سلیقه‌ای حساب شده گلچین کند و آن‌ها را به یکدستیِ متوازن تالیف برساند.

کافیست الفبای سینما را بدانی

سینما چه مستند و چه داستانی، کافیست تو الفبای آن را (سینما) بدانی.

حالا باید مشق کنی،

صد بار از روی سرمشقت بنویس.

شاعر می شوی، داستان نویس، ادیب، پزشک و شاید هم فیلمساز.

به هر حال الفبا، تو را باسواد می کند.

این سلیقه و خلاقیت توست که از تو خالق می سازد.

حالا سر مستند چیست دعوا کن، باز هم می بینی، مستند مستند است.

داستانی داستانی، مستند داستانی، داستان هم مستند است.

فیلم فیلم است و سینما همچنان سینما.

اینها هم راه هایی هستند برای رسیدن به درک هر آن چیزی که باید به آن برسی و ایمان بیاوری؛ خدا، زندگی، ماده یا هر چیزی.

شاید که نه، حتما به همین خاطر است که به سوی علم حقیقی باید رفت. علمی که فقط برای رسیدن به خدا و حقیقت است نه آن چیزی که برای عُجب و اثبات خویش باشد.

تو فیلمت را بساز، مانند سید شهیدان اهل قلم، آقا سید مرتضی آوینی، که هر چه کرد در آن بستر آماده، برای خدا کرد.

"همه ی سینمای من مرتضی است"

روضه ی باز (بلا تشبیه) + فیلم

حمایت کودک از خواهر و برادر کوچکش
حمایت کودک از خواهر و برادر کوچکش - زبونم لال زبونم لال بلا تشبیه - روضه بازه - عاشورا ، کربلا - کودکان معصوم -
لااله الا الله