نوشتن‌گاه

با نظر نازی موافقم
جواب شما هم خیلی خوب

ای کاش همین دنیا خدا جوایزمون رو بده

سلام

من هیچ اطلاعاتی از انواع شعر و سبک ها و قافیه و ردیف و... ندارم اما این شعر رو خیلی دوست دارم، یک جوری هم یادت رو میبره به چیزهایی ک تو زندگی از دست دادی هم دلت رو یک جور قشنگ وخاص تنگ میکنه و میلرزونه

دوستش دارم کلا

شعر زیبایی هست و چالشی ولی آخرش نتیجه نگرفته همچنان سردرگم

شراب خلر شیراز  خورد و خل گردید 

جهان به دور سرش چو پرگار می گردید

تمام دار و ندارش با اگر توأمان گردید

پی برنده میان سیاه و سپید می گردید

کمی گذشت و او کسل گردید 

و همچنان پی خمره گیراتری می گردید

روزی که زیر خاک تن ما نهان شود
و آنها که کرده ایم یکایک عیان شود

یا رب به فضل خویش ببخشای بنده را
آن دم که عازم سفر آن جهان شود

بیچاره آدمی که اگر خود هزار سال
مهلت بیابد از اجل و کامران شود

هم عاقبت چو نوبت رفتن بدو رسد
با صد هزار حسرت از اینجا روان شود

آوازه در سرای در افتد که خواجه مرد
وز بم و زیر، خانه پر آه و فغان شود

تابوت و پنبه و کفن آرند و مرده شوی
اوراد ذاکران ز کران تا کران شود

آرند نعش تا به لب گور و هر که هست
بعد از نماز باز سر خانمان شود

میراث گیر کم خرد آید به جست و جوی
پس گفت و گوی بر سر باغ و دکان شود

نامی ز ما بماند و اجزای ما تمام
در زیر خاک با غم و حسرت نهان شود

خرم دلی که در حرم آباد امن و عیش
حق را به خوان لطف و کرم میهمان شود

این کار دولتست نداند کسی یقین
سعدی یقین به جنت و خلدت چه سان شود

سعدی

سلام

قصد شرکت تو مسابقه رو ندارم چون چیز خاصی نمیخوام بنویسم
من توقع داشتم آخرش یه طور دیگه تموم بشه

سلام
عرض ادب خدمت همه و جناب ادمین وبلاگ
بنظر من این شاعر داره از الان فرض رو بر این میگذاره که قیامتی وجود نداره و اینجا کلا ضرر کرده که متشرع بوده